سومين پيش نشست همايش "انسان، جامعه، سلامت" در تاريخ 94/09/05در دانشکده علوم رفتاري و سلامت روان تهران (انستيتو روانپزشکي) با حضور رياست محترم انستيتو روانپزشکي، جمعي از اساتيد و دانشجويان برگزار گرديد. در اين جلسه که مديريت پژوهشي پرديس خواهران دانشگاه قم، دبير علمي همايش "انسان، جامعه، سلامت"، رئيس انجمن پديدهشناسي علوم سلامت ايران و دبير اجرايي همايش، رياست دانشکده پرستاري و مامايي دانشگاه علوم پزشکي تهران و رئيس مرکز مشاوره دانشگاه قم شرکت داشتند، در ابتدا دبير اجرايي همايش؛ جناب آقاي دکتر محمدي ضمن ابراز تشکر از برگزاري پيش نشست، اظهار داشتند که در حال حاضر نگاه جوامع به مقوله سلامت يک نگاه زيستي صرف است در حالي که نگرش به مقوله سلامت بايد يک نگرش چند بعدي باشد و براي رسيدن به اين هدف لازم است علوم نظري مختلف در حوزه علوم سلامت وارد شوند .
سرکار خانم دکتر ساطع؛ دبير همايش، ضمن تشکر از همکاري صميمانه اعضاي جلسه بيان داشتند که گام اول در ايجاد چنين جرياني اين است که تمام اصناف پژوهشي کشور نسبت به مقوله سلامت، حساس باشند و از زواياي مختلف علمي و پژوهشي به بررسي سلامت انسان بپردازند و به منظور تحول در علوم سلامت لازم است اسناد سلامت با نگاه بين رشته اي بازبيني شود.
سپس دکتر اميرحسين جلالي؛ سخنران اول پيش نشست ضمن بيان مفهوم بهداشت و سلامت روان اظهار داشتند که سلامت فقط به معناي نداشتن بيماري نيست بلکه نوعي بهزيستي جسماني، رواني و اجتماعي است. سازگاري با محيط مهم ترين مؤلفه سلامت روان است همان طور که عوامل اجتماعي مانند فقر، بيکاري و تبعيض و عوامل زيست محيطي مانند سيل و زلزله از مهم ترين عوامل منفي تأثيرگذار بر سلامت روان است. عدم درنظرگرفتن عوامل اجتماعي و ديد انفرادي به سلامت شخص از جمله معضلاتي است که بايد به آن توجه ويژه اي شود. از جمله عوامل ديگر مؤثر بر سلامت روان عوامل زيستي است که با کشف داروها مورد توجه قرار گرفت و نگاه به سلامت روان تغيير يافت. ايشان در ادامه اظهار داشتند که بعد از هر جنگ يا ضايغه محيطي مثل سيل و زلزله آمار بيماري رواني به 2 برابر افزايش يافته است و در حال حاضر آمار بيماري رواني در کشور ايران 23 درصد مي باشد. امروزه سلامت انسان علاوه بر ابعاد سه گانه زيستي، اجتماعي و رواني، شامل بعد چهارم مهمي مي شود به گونه اي که سلامت بدون معنويت تأمين نمي شود.
در ادامه جلسه آقاي دکتر بوالهري؛ سخنران دوم پيش نشست، ضمن تأييد سخنان آقاي دکتر جلالي بيان داشتند که معنويت بعدي از انسان است که ارتباط و يکپارچگي او را با عالم هستي نشان مي دهد و به وي اميد و معنا داده و از محدوده زمان و مکان و علايق مادي فراتر مي برد. معنويت شامل سه حيطه مي شود: اعمال مثل نماز و مراقبه، باورها و اعتقادات و تجربه هاي فردي.
معنويت و مراقبت معنوي دو بعد عمودي و افقي دارد: خدامحوري و ذکرمحوري. بر اساس نتايج و تحقيقات، معنويت تأثير مهمي بر سلامت و بهزيستي جسماني، رواني و اجتماعي انسان ها دارد، زيرا انسان داراي چهار بعد حياتي، معنوي، رواني و اجتماعي است و سلامت انسان از سلامت معنوي آن جدايي ناپذير است لذا لازم است سلامت روان و سلامت معنوي در نظام مراقبت هاي بهداشتي و برنامه هاي مراقبت سلامت ادغام شود.
